miércoles, 6 de octubre de 2010

Comenzando...




Primero que nada, bienvenidos seáis.
Espero que disfrutéis de mi mas reciente creación: mi blog. El cual he creado para escribir sobre cualquier tema del que crea conveniente hablar o dar mi opinión sobre algo. Nunca he escrito un blog pero me encanta escribir, espero que eso ayude y que lo disfrutéis tanto como yo disfrutaré hacerlo (pues en estos momentos no he hecho casi nada).
La rosa roja (Red Rose), representa muchas cosas, principalmente, el amor, la sangre y el corazón de una vampira empedernida, pero ya hablaré de eso próximamente.
Para inaugurar el blog he puesto un poema que yo misma creé, para que podáis comprender mejor mi forma de ser (y tal vez de actuar). No me queda mas que decir... Enjoy!




                                                                ...DESDE LAS TINIEBLAS

                                                                Mis días son noches,
                                                                          mis noches son días,
                                                                la soledad y yo,
                                                                          ya somos buenas amigas

                                                                Las tinieblas son mi prisión,
                                                                           a ellas condenada estoy,
                                                                y nunca podré salir,  créeme...
                                                                           para mi no hay salvación.

                                                                Ahora oye mi advertencia,
                                                                           solo una vez la voy a decir,
                                                                ¡huye! mientras puedas...
                                                                           que después no podrás salir.

                                                                ¿Conque sigues paralizado ahí?
                                                                            ¿acaso esperando por mi?
                                                                bueno, tu lo has pedido,
                                                                            y el juego comienza aquí.

                                                                Mis dientes son mi arma,
                                                                            mis ojos son mi cebo,
                                                                lo siento, es tarde,
                                                                            ya estoy al acecho.

                                                                Tu cuello es mi meta,
                                                                            tu sangre es el premio,
                                                                y si empiezas a correr,
                                                                            terminará mi corto juego.

                                                                Te lo he advertido,
                                                                             que pena por tu alma...
                                                                ahora no me queda mas,
                                                                              que comenzar la caza.

                                                                 
                                                                                                                    Gothic Girl